In mijn vorige blog schreef ik over intergenerationeel trauma en hoe het trauma van jouw ouders (en mogelijk ook weer hun ouders) jouw leven beïnvloedt.
Ik legde uit dat hun onverwerkte gebeurtenissen en pijnstukken invloed hebben gehad op de opvoeding en emotionele steun die jij hebt gekregen en de verbinding tussen jou en je ouders.
Deze zaken heb op hun beurt weer gevolgen voor hoe jij bent gevormd en wie je geworden bent als persoon maar ook voor hoe jij in jouw rol als moeder staat. Met ‘Cycle breaking’ kun je dat veranderen.

Intergenerationeel trauma als programmering

Intergenerationeel trauma kun je zien als een soort van programmering die van generatie op generatie doorgegeven wordt. Wanneer jij bewust gaat kijken naar jezelf en welke gewoonten en patronen jou in de weg zitten, kijk je vaak tijdens zo’n proces naar wat er is gebeurd en waarom die gewoonten en patronen zijn ontstaan.
Vaak komt dan tot licht welke invloed de pijnstukken, overtuigingen, angsten en patronen van jouw ouders en andere generaties (hun programmering) hebben gehad op jou en waar jij je daarop hebt aangepast.

Cycle breaking

Wanneer jij aan het werk gaat met jouw programmering en je eigen belemmerende gewoonten en patronen, kan dit een pijnlijk en verwarrend proces zijn.

Het kan je leven op z’n kop zetten.

Het betekent vaak dat je opnieuw keuzes gaat maken over wie jij bent, hoe je dingen doet en hoe je reageert op jezelf, anderen en bepaalde situaties.
Je gaat jezelf als het ware herprogrammeren om de erfelijke programmering of de gevolgen daarvan achter je te laten.

Dit wordt dus “Cycle Breaking” genoemd. Door het werk dat jij doet aan jezelf, voorkom je namelijk dat de cyclus van het overdragen van bepaalde beperkende gedrags-, en gedachtepatronen automatisch doorgezet wordt.

Jij verbreekt de cyclus.

Ondanks dat dit uiteindelijk een erg dankbaar proces is, is het niet makkelijk. Het is namelijk best gek om dingen die je al jaren doet of voelt, aan jezelf te veranderen. Het kan maken dat je gaat twijfelen aan het beeld dat je van jezelf hebt, wie je nou eigenlijk bent, wat je belangrijk vind in je leven en wat je voelt. Het kost ook tijd om jezelf, jij onder de intergenerationele programmering, weer opnieuw te leren kennen.

Relaties met anderen in het proces van cycle breaking

Wanneer je bewuster naar jezelf gaat kijken, kan het ervoor zorgen dat je ook anders naar je ouders en je eigen opvoeding gaat kijken. Misschien ben je wel verdrietig of boos over sommige dingen en leidt dit tot verwijten.

De kans is groot dat jij in dit proces meer in contact komt met jouw behoeftes en grenzen gaat stellen of verandering in werking zet in hoe je met anderen omgaat. Het kan ook zijn dat, doordat jij anders gaat reageren op bepaalde situaties, er daardoor onbegrip ontstaat bij de mensen om je heen.

Als je eerder bijvoorbeeld erg pleasend was en nu je grenzen aan gaat geven, kan het zijn dat het voor de anderen gek is.
Zij zitten nog onbewust wel in de programmering en zijn het gewend dat dingen op een bepaalde manier gaan. Het kan daarom voor bijvoorbeeld familie, heel erg onwennig of onveilig voelen als jij ander gedrag laat zien dan je vroeger altijd deed.

Het hoort er allemaal bij

In een proces van verandering en groei horen gevoelens als onwennigheid erbij, ook voor de “cycle breaker”. Ons brein wil dingen graag hetzelfde houden omdat dat veilig voelt en veranderingen zijn dan spannend. Het kost veel energie en het kan je helpen hierbij steun te zoeken van anderen.

Niet iedereen zal je begrijpen; Dat jij verandert wil natuurlijk niet zeggen dat anderen met je mee veranderen en het kan zijn dat je er achter komt dat sommige mensen of de wisselwerking tussen jullie, niet meer bij je passen.

Ook de boosheid of het verdriet dat je kunt voelen tegenover ouders of familie kan (tijdelijk) leiden tot wat afstand tussen jullie, vooral als ze niet kunnen of willen begrijpen wat je aan het doen bent en waarom.

Geef jezelf en anderen daarin tijd en kijk ook goed waar je de meeste boosheid en verdriet over ervaart. Vaak geven die gevoelens je hints over op welke momenten en manieren jij jezelf het meest aangepast hebt en waar voor jou de meeste wrijving zit met de, door intergenerationeel trauma, opgelegde programmering en jouw eigen natuur.

Jouw eigen boosheid en verdriet of de reacties van de mensen om je heen op jouw nieuwe gedrag, kunnen ook maken dat je je af toe nog geneigd voelt terug te vallen in een oud patroon met misschien wel een oude reactie die daarbij hoort. Geef jezelf ook daarin tijd. Grote veranderingen kunnen vaak niet in één keer natuurlijk gaan. Het zal een proces van vallen en opstaan zijn.

Het is een dankbaar proces

Ik schreef het hierboven al maar ondanks dat het niet makkelijk is, is het proces van cycle breaking uiteindelijk een dankbaar proces.
Doordat jij jezelf, je echte zelf, beter leert kennen, zicht krijgt op je eigen trauma en dat van eerdere generaties, is dat niet iets waar alleen jij maar ook je kinderen en volgende generaties profijt van gaan hebben.

Jij bent de shit aan het opruimen die andere mensen niet zien, niet aandurven of niet aankunnen. Dit is niet voor iedereen en soms is het gewoon de bedoeling dat jij degene bent die dit is gaan doen.

Onthoud hierbij ook dat je ervan uit kunt gaan dat jouw eigen ouders, binnen hun eigen macht en invloed, gedaan hebben wat zij konden. Dus ondanks dat jouw boosheid en je verdriet goed zijn voor dit cycle breaking proces, helpt het je om met een empathische blik naar jezelf en je ouders te kijken.

Uiteindelijk, wanneer je daar stevig genoeg staat als jezelf, zal het je goed doen om hun beste intenties in je hart te sluiten en te accepteren dat alles wat er is gebeurt, nodig is geweest om jou tot dit punt in jouw leven te brengen.

Wat kan helpen

• Zorg dat je bewuster wordt van je emoties en wat je raakt. Mijn speciaal hiervoor ontwikkelde emotiedagboek kan je daarbij helpen.
• Verzamel mensen om je heen die dit proces begrijpen en je kunnen ondersteunen.
• Een coach kan je ook helpen. In mijn traject ‘Van woedend met schuldgevoel naar verbondenheid met plezier’, besteden we ook aandacht aan dit proces.
• Lees boeken over dit onderwerp zoals het boek ‘How to do the Work’ van Nicole LaPera.
• Spreek uit dat je aan het oefenen bent met nieuwe vaardigheden. Als je bijvoorbeeld net begint met het aanvoelen en stellen van je grenzen kan dit onwennig voor je zijn en heeft het wat oefening nodig voordat het goed voelt of voordat het er op de gewenste manier uitkomt.
• Heb vooral ook geduld en empathie voor jezelf!

Ik geloof er heilig in dat in dit proces van jezelf helen, je er altijd sterker en beter uitkomt! En met jou de generaties die nog komen. Ze zullen je dankbaar zijn!