De dingen waar ik me voor schaam
‘Ik moet straks gaan vertellen over hoe ik het moederschap vervloekt heb. Over hoe boos ik kon worden, dat ik mijn zoontje toen die keren kneep als ik hem goed vastpakte, hem eerder eens duwde en hem die ene keer die tik op zijn been gaf. Dat vind ik super eng.’
Ik sprak dit uit tegen mijn vriend toen de ideeën voor Moederwoede steeds meer gingen leven. Ik moest met mijn eigen billen bloot. Me uitspreken over mijn eigen ervaringen, de frustraties, machteloosheid en mijn eigen woede.
Doodeng. Maar ik wist, dit is wel precies waar het over gaat. Natuurlijk dat die dingen gebeurd zijn, maar misschien nog meer over de schaamte die ik erbij voel en hoe graag ik mijn mond erover zou willen houden. Er met niemand eerlijk over willen praten.
‘Wat als ze me straks een slechte moeder vinden?’
Die voel ik wel nog steeds. Want wat als ze mij een slechte moeder vinden? Wat als ik mezelf een slechte moeder vind? Wat als mijn zoontje mij een slechte moeder vindt?
Wanneer ben ik dan een slechte moeder?
Als ik schreeuw tegen mijn kind? Als ik mijn geduld verlies tegen mijn kind? Als ik iets onaardigs zeg? Als ik hem pijn doe? Als hij van me schrikt? Het zijn allemaal dingen waar ik me enorm voor schaam. Schuldgevoel dat zich in mijn buik vestigt met het willen aanvoelen en intunen of het iets met mijn zoontje gedaan heeft. Heb ik onze band verslechterd?
Ik schaam me voor dat ik mijn emoties, mijn boosheid en misschien ook wel mijn angst niet altijd onder controle heb.
Dat mijn eigen boosheid soms zo hard en snel opborrelt dat ik het voelt alsof ik een vulkaan ben die op uitbarsten staat.
Dat het voelt alsof ik soms zelf nog maar een klein, boos, woedend, uitbarstend meisje ben, met boosheid veel te groot voor mijn eigen lijf.
Dat mijn reacties veel te groot lijken voor wat er echt gebeurt.
Dat ik dan soms dingen doe en zeg die ik helemaal niet wil doen en zeggen.
Dat het niet altijd voelt alsof ik dan moeder ben. En zeker geen goede moeder.
Ik schaam me voor mijn Moederwoede.
Ik schaam me ook voor mijn eigen schaamte.
En daarom spreek ik erover uit.
nog Niet woedend genoeg
maar kun je wel
wat hulp gebruiken?